Έχετε νιώσει ποτέ τόσο φοβισμένοι με το ενδεχόμενο της αποτυχίας, που
αποφασίσατε να μην το δοκιμάσετε καθόλου; «Του δειλού η μάνα ποτέ δεν
έκλαψε», όπως λέει και ο λαός, και το comfort zone καταλήγει να είναι το
χρυσό κελί, που μας κρατάει μακριά από όλα. Από καθετί καινούργιο και
διαφορετικό. Μήπως τελικά, ο φόβος της αποτυχίας σημαίνει ότι
υποσυνείδητα υπονομεύουμε τις δικές μας προσπάθειες, ώστε να αποφύγουμε
μια μεγαλύτερη αποτυχία; Μα φυσικά και ναι!
Σίγουρα, οι περισσότεροι θα έχετε ήδη ταυτιστεί μέχρι τώρα. Και
σίγουρα ο φόβος της αποτυχίας μπορεί να μας ακινητοποιήσει και να μας
κάνει να αντισταθούμε στην πρόοδο. Ας σκεφτούμε λοιπόν, το μεγάλο
(ομολογουμένως) ενδεχόμενο να χάσουμε κάποιες πολύ μεγάλες ευκαιρίες που
θα εμφανιστούν στον δρόμο μας.
Ο φόβος της αποτυχίας μπορεί να συνδεθεί με πολλές αιτίες. Για
παράδειγμα, η κατοχή κριτικών ή μη υποστηρικτικών γονέων αποτελεί αιτία
για μερικούς ανθρώπους. Επειδή υποβαθμίστηκαν ή ταπεινώθηκαν κατά την
παιδική ηλικία, φέρνουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα στην ενηλικίωση.
Η εμπειρία ενός τραυματικού γεγονότος σε κάποιο
σημείο της ζωής σας μπορεί επίσης να είναι μια αιτία. Για παράδειγμα,
πριν κάποια χρόνια, θέλοντας να προχωρήσω τις γνώσεις μου πάνω στο
επαγγελματικό μακιγιάζ ένα βήμα παραπέρα, καθότι ήδη απόφοιτος
Αισθητικής, πήγα σε μια σχολή για να πάρω πληροφορίες. Ο καθηγητής και
μεγάλος μέντορας του χώρου, αφού «εξέτασε» τις επιδόσεις μου, μου είπε
τα παρακάτω λόγια «Κοίτα να δεις κοριτσάκι μου, δεν βλέπω κάποια
ιδιαίτερη τεχνική, και γενικώς από όσο γνωρίζω στην Αισθητική μαθαίνετε
και νύχια, μήπως να το ξανασκεφτείς;» Τα λόγια του χαράχτηκαν στο μυαλό
μου και στην καρδιά μου. Ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, έχω ξεχάσει
πολλά γύρω από αυτή την εμπειρία. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τρόπο με
τον οποίον αποχώρησα από τη σχολή. Με βουρκωμένα μάτια, που περίμεναν να
βρεθούν σε κάποιο ασφαλές σημείο, ώστε να ελευθερώσουν όλα αυτά τα
δάκρυα. Έκλαψα, πικράθηκα και στεναχωρήθηκα. Και αφού ξέσπασα, σκέφτηκα
πως είμαι πολύ καλύτερη από όλο αυτό. Μπορώ πολλά περισσότερα από όσα
πίστευε ότι μπορώ εκείνος ο «κύριος», τον οποίο προφανώς κανένας δεν
δίδαξε, πως τους μαθητές σου αγαπητέ μου, έστω και τους εν δυνάμει,
πρέπει να τους βάζεις κάτω από τις φτερούγες σου. Και να του πεις,
ξέρεις κάτι; Δεν γνωρίζεις από μακιγιάζ, αλλά είμαι εδώ για σε διδάξω.
Πόσο διαφορετικά θα ακουγόταν κάτι τέτοιο ε;
Οι
περισσότεροι από εμάς θα σκοντάψουν και θα πέσουν στη ζωή. Οι πόρτες θα
χτυπηθούν στα πρόσωπά μας και θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες κακές
αποφάσεις. Το υπέροχο πράγμα για την αποτυχία είναι ότι είναι εξ
ολοκλήρου από εμάς να αποφασίσουμε πώς να το εξετάσουμε. Μπορούμε να
επιλέξουμε να δούμε την αποτυχία ως «το τέλος του κόσμου», ή ως απόδειξη
του πόσο ανεπαρκείς είμαστε. Ή, μπ
Ο Michael Jordan θεωρείται ευρέως ως ένας από τους
μεγαλύτερους παίκτες μπάσκετ όλων των εποχών. Και όμως, κόπηκε από την
ομάδα μπάσκετ του γυμνασίου επειδή ο προπονητής του δεν πίστευε ότι είχε
αρκετή ικανότητα. Ο Warren Buffet, ένας από τους
πλουσιότερους και πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες στον κόσμο,
απορρίφθηκε από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Φανταστείτε αν ο Richard Branson είχε ακούσει τους ανθρώπους που του είπαν ότι ποτέ δεν θα έκανε τίποτα που να αξίζει τον κόπο χωρίς δίπλωμα γυμνασίου.
Η αποτυχία μπορεί επίσης να μας διδάξει πράγματα για τον ίδιο μας τον
εαυτό, που δεν θα μαθαίναμε υπό άλλες συνθήκες. Για παράδειγμα, η
αποτυχία μπορεί να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε πόσο ισχυρό άτομο είστε. Η
αποτυχία σε κάτι μπορεί να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε τους
πραγματικούς φίλους σας ή να σας βοηθήσει να βρείτε αναπάντεχα κίνητρα
για να πετύχετε.
Συχνά, πολύτιμες ιδέες έρχονται μόνο μετά από αποτυχία. Η αποδοχή
και η μάθηση από αυτές τις ιδέες είναι το κλειδί για την επιτυχία στη
ζωή.
