Εντάξει παραδέξου το. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπεσαι. Ανήκεις και εσύ στη κατηγορία των γυναικών που γράφονται στο γυμναστήριο και αντέχουν το πρόγραμμα μόνο για 6 μήνες (ok με βρίσκεις σε καλή διάθεση και υπερβάλω, γιατί η αλήθεια είναι πως στη καλύτερη αντέχεις 4). Αλλά εσύ την έχεις κάνει την ετήσια συνδρομή και όπου σταθείς και όπου βρεθείς το βροντοφωνάζεις, πως είναι μεγάλη ευκαιρία. Και με αυτό το τρόπο τώρα πια, έχεις το κίνητρο να πηγαίνεις. Και περνάνε οι εβδομάδες, και περνάνε και οι πρώτοι μήνες και εσύ όλο και αραιώνεις τις επισκέψεις σου. Μέχρι να έρθει εκείνο το σημείο που δεν θυμάσαι όχι τη συνδρομή σου, όχι τα λεφτά που έχεις δώσει αλλά ούτε καν που έχεις τη κάρτα μέλους σου. Αλλά επειδή όπως λέει και ο σοφός λαός η επανάλειψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως, εσύ δεν μαθαίνεις με τη πρώτη φορά αλλά θα το κάνεις ξανά και ξανά. Και σε διαφορετικά γυμναστήρια κιόλας μερικές φορές, γιατί υποθέτω πως στο προηγούμενο είχες ήδη μάθει το κόσμο, οπότε θέλεις να επεκτείνεις τους κοινωνικούς σου ορίζοντες.
Και με αυτή την εισαγωγή, έρχομαι στο θέμα γυναίκα και άθληση. Θα μιλήσω από προσωπική πείρα λοιπόν και θα πω πως ναι. Βαριέμαι ασύλληπτα το γυμναστήριο. Βαριέμαι να πρέπει να οδηγήσω μέχρι εκεί. Βαριέμαι το να βλέπω συναθλούμενους που είτε το σκάσανε από κάποιο περιοδικό fitness, είτε απλά φυσάνε και ξεφυσάνε δίπλα μου, επιδεικνύωντάς μου τους μύες τους. Βαριέμαι επίσης να πρέπει να έχω κάνει πεντικιούρ στα μαθήματα pilates, για να μη με κοιτάει στραβά η διπλανή μου ή να πρέπει να έχω κάνει αποτρίχωση για να μην αγκυλωθεί η δασκάλα όταν θα πιέζει τα πόδια μου να ανοίξουν λίιιγο περισσότερο.
Κάπως έτσι λοιπόν, μπήκε στη ζωή μου η κατ'οίκον άθληση. Το μόνο που χρειάζομαι είναι ένα στρωματάκι, και ένα σετ βαράκια. Πήρα κάτι safe για αρχή τύπου 2κιλα. Όσο για το ασκησιολόγιο, μετά από τόσα χρόνια που μπαινοβγαίνω στα γυμναστήρια, ξέρω τουλάχιστον 3 ασκήσεις για κάθε μυική ομάδα. Και στη περίπτωση που δεν τις θυμάμαι υπάρχουν πλέον πολλά προγράμματα που γίνονται μέσω βίντεο, από έμπειρους γυμναστές, για να με βάλουν σε ρυθμό (P.S: η πληρωμή γίνεται επίσης με το μήνα και κοστίζει πολύ λιγότερο).
Εδώ και δύο εβδομάδες περίπου, γυμνάζομαι στην άνεση του σπιτιού μου, 5 φορές την εβδομάδα, για 1 ώρα κάθε φορά. Και ναι έχει αποτέλεσμα. Και ναι νιώθω υπέροχα. Γιατί φοράω ό,τι θέλω και είμαι όσο απεριποίητη θέλω. Βάζω τη μουσική που εγώ επιθυμώ. Ανάβω τα κεράκια μου και αφιερώνω στον εαυτό μου 60 λεπτά που μετά το πέρας τους, με κάνουν να νιώθω όχι μόνο καλύτερα με τον εαυτό μου, αλλά και καλύτερα με τη ζωή γενικότερα.
Υπάρχουν φυσικά και κάποια πράγματα που δεν ξεχνάω ποτέ. Πρώτον, δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπερβάλω. Κανείς δε με πιέζει ως προς τα αποτελέσματα. Κάνω τις ασκήσεις μου χαλαρά και άνετα. Παίρνω όσο χρόνο χρειάζομαι ανάμεσα στα σετ, και κάθε φορά το σώμα μου λύνεται όλο και περισσότερο. Προσέχω πολύ τη στάση του σώματός μου και τις αναπνοές μου κατά την εκτέλεσή τους, και έχω ανοικτά τα αυτιά μου στις οδηγίες του γυμναστή.
Αυτό είναι το εισαγωγικό πρόγραμμα που ακολουθώ, ώστε να ζεσταθεί το σώμα και να αποφύγω τον οποιονδήποτε τραυματισμό στις ασκήσεις που κάνω στη συνέχεια. Είναι ένα μισάωρο μάθημα γιόγκας και διαλογισμού που απλά το λατρεύω.
