Και τι γίνεται αν τελικά το κουβάρι σου μπλέχτηκε πάλι κάπου; Και είναι και καινούργιο και δεν θέλεις να το χαλάσεις ή να το χαραμίσεις. Και η κάρτα αλλαγής έχει λήξει πια. Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα μπορούσες να πατάς κουμπάκια μαγικά για να διαγράφεις και να ορίζεις τη σκέψη, το μυαλό, τη ψυχή και τη καρδιά σου. Σέβομαι απεριόριστα εσένα που μπορείς και κουμαντάρεις το μυαλό σου. Το καταφέρνω και εγώ εννίοτε. Αλλά μόνον εννίοτε.
Δια πυρός και ύδατος και όχι διά πυρός και σιδήρου, καθότι έχουμε και ένα πνεύμα και μια προσωπικότητα που μας χαρακτηρίζει τέλος πάντων, έφτασες εδώ που έφτασες. Καλώς ή κακώς, Εύκολα ή δύσκολα. Όμορφα ή άσχημα. Όλα είναι θέμα βιωμάτων. Φυσικά και το παρελθόν σε χαρακτηρίζει αγαπημένη μου και φυσικά και σε έχει κάνει αυτό που είσαι. Και που είσαι ακόμα, ακούς να σου λένε συχνά. Μα που είμαι τέλος πάντων; Αναρωτιέσαι. Μήπως αυτοί ξέρουν καλύτερα; Μήπως μοιράζουν λυσσάρια κάπου; Όχι μικρή μου. Ούτε λυσσάρια πουλάνε, ούτε εγχειρίδια. Μόνοι μας τα κάνουμε όλα. Και πάντα έτσι ήταν, είναι και θα είναι.
Ας πατήσουμε το κουμπάκι της παύσης...Σύμφωνοι; Στο επανιδείν...
