Θα επιμένουμε για πάντα πως η άσκηση είναι ευεργετική για το πνεύμα
και το σώμα μας. Μια καλή φυσική κατάσταση, μπορεί να προλάβει πολλά
προβλήματα υγείας, αλλά και να διορθώσει τα ήδη υπάρχοντα, ενώ
ταυτόχρονα φροντίζει και το πνεύμα μας. Πότε όμως η γυμναστική μπορεί να
γίνει εμμονή και οι ισορροπίες ανάμεσα στην ευεξία και τον εθισμό να
διαταραχθούν;
Οι περισσότεροι θα θέλαμε να μπορούμε να βάλουμε τη γυμναστική
στην καθημερινότητά μας και να μπορούμε να παραμείνουμε πιστοί σε
αυτήν. Αλλά όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, αυτό είναι κάτι που είτε το
έχουμε είτε όχι.
Εξαρτημένοι ή όχι, η άσκηση αναμφισβήτητα κάνει τον καθένα μας να
νιώθει καλύτερα. Μόλις δέκα λεπτά από τη σωματική άσκηση έχει αποδειχθεί
ότι μειώνει την κατάθλιψη, βελτιώνει την διάθεσή μας
και κατεβάζει τα επίπεδα άγχους. Εκτονώνει τον εσωτερικό θυμό και
ανακουφίζει από σωματικές ενοχλήσεις και πόνους.
Δεν υπάρχει τίποτα το επιλήψιμο, στο να παραμένουμε πιστοί στον προγραμματισμό
μας. Αλλά όταν αυτός υπερκαλύπτει το χρόνο μας, και κερδίζει
περισσότερο έδαφος έναντι των κοινωνικών μας συναναστροφών, ή όταν
συλλαμβάνουμε τον εαυτό μου να νιώθει τύψεις που προτίμησε να
ξεκουραστεί στο σπίτι από το να πάει στο γυμναστήριο, τότε ναι, αυτό
μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει σε δυσάρεστα συμπεράσματα. Εάν η δουλειά
σας δεν απαιτεί αψεγάδιαστη εμφάνιση, ή δεν είστε γυμναστής, τότε
οποιαδήποτε εμμονή με τον προγραμματισμό των επαναλήψεων, των επισκέψεων
στο γυμναστήριο και των τροφών που καταναλώνετε θεωρείται αντικειμενικά
υπερβολική.
Κάποιες πολύ συνηθισμένες ενδείξεις είναι όταν για παράδειγμα δεν
επιτρέπουμε στον εαυτό μας να μείνει πίσω στις επιδόσεις του, ακόμα και
στην περίπτωση που το σώμα μας δεν συνεργάζεται γιατί πιθανώς νιώθει
κουρασμένο, ή ακόμα και μετά από έναν τραυματισμό.
Επιπλέον, παρατηρήστε πόσο χρόνο περνάτε στο γυμναστήριο, σε κάθε σας
επίσκεψη. Η παραμονή σας εκεί, για περισσότερο διάστημα από αυτό που
ορίζει η άσκησή σας, δείχνει σημάδια εμμονής.
Το «παν μέτρον άριστον» των αρχαίων, πρέπει να το
λαμβάνουμε υπόψη στη ζωή μας, και να μην υπερβαίνουμε τα όρια. Η
γυμναστική μπαίνει στη ζωή μας για να την κάνει καλύτερη, ομορφότερη και
υγιέστερη, και όχι για να μας αποτραβήξει από την ίδια τη ζωή και ό,τι
αυτή περιλαμβάνει.
